مهم ترین علائم و سریع ترین راه درمان افسردگی

مجله مهرا :: افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی در جهان است، و با توجه به تأثیرات گسترده‌ای که بر زندگی افراد می‌گذارد، شناختن علائم آن و جلوگیری از تأخیر در درمان بسیار مهم است. آگاهی از علائم افسردگی و جستجوی درمان سریع می‌تواند به افراد کمک کند تا بهبود روحی و جسمانی خود را تجربه کنند. در ادامه به توضیح ، بیان علائم افسردگی و درمان سریع آن پرداخته می‌شود.

افسردگی چیست ؟

افسردگی (همچنین به عنوان افسردگی اساسی، اختلال افسردگی اساسی یا افسردگی بالینی نامیده میشود) یک اختلال عاطفی رایج اما جدی است. این اختلال علائم شدیدی ایجاد می‌کند که چگونگی احساسات، افکار و مدیریت فعالیت‌های روزانه فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد، مانند خواب، تغذیه یا کارکردن.

برای تشخیص افسردگی، علائم باید حداقل ۲ هفته حاضر باشند.

انواع depression

انواع مختلفی از افسردگی وجود دارند، برخی از آنها ناشی از شرایط خاصی توسعه می‌یابند:

افسردگی اساسی

شامل علائم خلقی افسرده یا از دست دادن علاقه، بیشتر اوقات به مدت حداقل ۲ هفته که با فعالیت‌های روزانه تداخل دارد.

اختلال افسردگی مزمن (همچنین به نام دیستیمی یا اختلال دیستیمیک)

شامل علائم کمتر شدید افسردگی است که معمولاً حداقل ۲ سال طول می‌کشد.

افسردگی پریناتال

افسردگی است که در طی یا پس از بارداری رخ می‌دهد. افسردگی که در طول بارداری شروع می‌شود، افسردگی پریناتال و افسردگی که پس از تولد نوزاد آغاز می‌شود، افسردگی پس زایمانی نامیده می‌شود.

اختلال افسردگی فصلی

افسردگی است که با تغییر فصل‌ها آمده و معمولاً در اواخر پاییز و اوایل زمستان شروع می‌شود و در بهار و تابستان برطرف می‌شود.

افسردگی با علائم روانشناختی

نوعی شدید از افسردگی است که در آن فرد علائم روانشناختی مانند وهم‌زنی (باورهای غلط و متمایل به تثبیت) یا توهم‌ها (شنیدن یا دیدن چیزهایی که دیگران نمی‌شنوند یا نمی‌بینند) تجربه می‌کند.

اشخاص مبتلا به اختلال دوقطبی

(که قبلاً به نام  منیاک یا بیماری منیاکی شناخته می‌شد) همچنین در طی دوره‌های افسردگی وقتی که احساس افسرده گی، بی‌تفاوتی یا ناامیدی می‌کنند، در کنار سطح فعالیت بسیار پایین، به علائمی شدید مبتلا می‌شوند. اما فرد مبتلا به اختلال دوقطبی همچنین در دوره‌های منیاک (یا دوره‌های هیپومانیک کمتر شدید)، یا وضعیت‌های بسیار خوشحالی، عصبی یا “پرانرژی”، با افزایش چشمگیر سطح فعالیت تجربه می‌کند.

انواع دیگر از اختلالات دپریشن موجود در دستورالعمل راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، نسخه پنجم (DSM-5) شامل اختلال تنظیم خلق مختل (تشخیص داده شده در کودکان و نوجوانان) و اختلال دیسفوریک پیش‌دوره‌ای (که تأثیر می‌گذارد زنان در دوره قاعدگی خود) می‌شوند.

چه کسانی افسردگی میگیرند؟

دپریشن می‌تواند بر افرادی از تمام سنین، نژادها، اقوام و جنسیت‌ها تأثیر بگذارد.

زنان بیشتر از مردان تشخیص داده می‌شوند، اما مردان نیز ممکن است افسرده شوند. به علت اینکه ممکن است مردان کمتر به تشخیص، بحث و جستجوی کمک برای احساسات یا مشکلات عاطفی‌شان بپردازند، ریسک بیشتری برای علائم افسردگی نادیده گرفته شدن یا درمان ناکافی دارند.

مطالعات نیز نشان می‌دهد نرخ‌های بالاتری از افسردگی و خطر ابتلا به این اختلال در زنان اعضای جامعه  وجود دارد.

علائم و نشانه های افسردگی

اگر شما برخی از علائم و نشانه‌های زیر را تجربه کرده‌اید، اغلب در طول روز، تقریباً هر روز، حداقل ۲ هفته مدت، ممکن است دچار افسردگی باشید:

همه‌ی افرادی که افسرده هستند، همه‌ی این علائم را تجربه نمی‌کنند. برخی افراد تنها چند علامت را تجربه می‌کنند، در حالی که دیگران بسیاری از علائم را تجربه می‌کنند. علائم مرتبط با افسردگی به فعالیت‌های روزانه وارد تداخل می‌کنند و برای فرد تجربه کننده آنها به شدت ناراحت‌کننده است.

تغییرات رفتاری و مزاجی افسردگی

در مردان و زنان می‌تواند شکل‌های متفاوتی داشته باشد. اگرچه مردان، زنان و افراد همه جنسیت‌ها ممکن است افسرده شوند، چگونگی بیان این علائم و رفتارهایی که برای مقابله با آنها استفاده می‌شود ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال، برخی مردان (همچنین زنان) ممکن است علائم دیگری را به جای افسردگی نشان دهند، به نظر می‌آیند عصبانی یا پرخاشگر هستند. و با اینکه افزایش مصرف الکل یا مواد مخدر می‌تواند یک استراتژی مقابله با depression برای هر کسی باشد، مردان ممکن است بیشتر از زنان از الکل یا مواد مخدر برای کمک به مقابله با افسردگی استفاده کنند.

در برخی موارد، علائم سلامت روان به عنوان مشکلات فیزیکی ظاهر می‌شوند. به عنوان مثال، تپش قلب، فشار در قفسه سینه، سردردهای مداوم یا مشکلات گوارشی. مردان نیز اغلب بیشتر تمایل دارند که به دلیل این علائم فیزیکی به پزشک مراجعه کنند تا به علائم عاطفی‌شان.

از آنجا که افسردگی معمولاً باعث می‌شود افراد بیشتر در مورد خود و جهان فکر منفی داشته باشند، برخی از افراد ممکن است نیز افکار مرتبط با خودکشی یا خودآسیب‌زنی داشته باشند.

برای تشخیص افسردگی، علاوه بر مزاج پایین، چندین علامت پایدار دیگر نیاز است، اما افرادی که فقط چندین علامت دارند نیز ممکن است از درمان بهره‌مند شوند. شدت و فراوانی علائم و مدت زمانی که آنها دوام می‌آورند، به تفاوت افراد، بیماری و مرحله بیماری بستگی دارد.

اگر علائم یا نشانه‌های افسردگی را تجربه می‌کنید و آنها پایدار هستند یا به تعویق می‌افتند، با یک متخصص روانشناس مشورت کنید. اگر علائم را در کسی که می‌شناسید مشاهده می‌کنید، او را تشویق کنید که به یک کلینیک روانشناسی مراجعه کند.

عوامل خطر ابتلا به افسردگی چه هستند؟

یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی است. تحقیقات نشان می‌دهد که عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی، محیطی و روان‌شناختی در افسردگی نقش دارند.

ممکن است در هر سنی اتفاق بیافتد، اما معمولاً در دوران بزرگ‌تر شروع می‌شود. اکنون به عنوان افسردگی در کودکان و نوجوانان تشخیص داده می‌شود، اگرچه کودکان ممکن است بیشتر از افسردگی تشخیص ، بیش فعالی و پرخاشگریی یا اختلال طیف اوتیسم کودک را بیان کنند. بسیاری از اختلالات مزاجی و اضطرابی مزمن در بزرگان به عنوان سطوح بالایی از اضطراب در دوران کودکی شروع می‌شوند.

افسردگی، به ویژه در میانگین عمر یا سنین بالاتر، می‌تواند همزمان با بیماری‌های پزشکی دیگر جدی مانند دیابت، سرطان، بیماری قلب و بیماری پارکینسون رخ دهد. این شرایط معمولاً هنگام وجود افسردگی بدتر می‌شوند و تحقیقات نشان می‌دهد که افراد مبتلا به depression و سایر بیماری‌های پزشکی دیگر معمولاً علائم شدیدتری از هر دو بیماری دارند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) همچنین تشخیص داده‌اند که داشتن برخی از اختلالات روانی خاص، از جمله افسردگی و اسکیزوفرنی، ممکن است افراد را به بیماری شدیدتر از کووید-۱۹ ترجیح دهد.

گاهی اوقات مشکلات سلامت جسمی مانند بیماری تیروئید یا داروهای مصرفی برای بیماری جسمی سبب عوارض جانبی می‌شوند که به افزایش depression کمک می‌کنند. یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی با تجربه در درمان این بیماری‌های پیچیده می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین استراتژی درمانی را پیگیری کنید. بیشتر بدانید در مورد گرفتن کمک و پیدا کردن ارائه‌دهنده مراقبت بهداشتی.

عوامل خطر دیگری برای افسردگی 

سابقه شخصی یا خانوادگی افسردگی

تغییرات منفی عمده در زندگی

آسیب یا استرس

چگونه افسردگی درمان می‌شود؟

depression حتی در موارد شدیدترین آن، قابل درمان است. زمانی که درمان زودتر شروع شود، اثربخشی بیشتری دارد. عمدتاً افسردگی با دارو، روان‌درمانی یا ترکیبی از هر دو مورد درمان معالجه می‌شود.

بعضی از افراد ممکن است افسردگی مقاومت به درمان داشته باشند، که در آن مورد فرد پس از تست حداقل دو داروی ضد افسردگی تغییر بهبودی پیدا نمی‌کند. اگر درمان‌هایی مانند دارو و روان‌درمانی علائم افسردگی را کاهش ندهند یا نیاز به تسکین سریع از علائم فوری باشد، ممکن است گزینه‌ای برای بررسی درمان با تراپی مغزی باشد.

دارو برای درمان افسردگی

ضد افسردگی‌ها داروهایی هستند که به طور معمول برای درمان depression استفاده می‌شوند. آنها با تغییر نحوه تولید یا استفاده از ترکیبات خاصی که در مزاج یا استرس نقش دارند، تغییر می‌کنند. ممکن است نیاز باشد تا چندین داروی ضد افسردگی مختلف را امتحان کنید تا دارویی را پیدا کنید که علائم شما را بهبود می‌بخشد و عوارض جانبی مدیریت‌پذیری داشته باشد. عمدتاً دارویی که به شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان در گذشته کمک کرده است، در اولویت قرار می‌گیرد.

ضد افسردگی‌ها زمان می‌برند – معمولاً ۴ تا ۸ هفته – تا تأثیر داشته باشند، و مشکلات مانند خواب، اشتها و تمرکز معمولاً قبل از بهبود مزاج بهبود می‌یابند. مهم است که به دارویی فرصت داده شود و یک دوره کامل مصرف شود قبل از تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا مناسب برای شماست یا نه.

داروهای جدیدی مانند اسکتامین داخل بینی ممکن است اثرات ضد افسردگی با اثر سریع داشته باشند، به ویژه برای افرادی که دارای افسردگی مقاوم به درمان هستند. اسکتامین دارویی است که توسط اداره غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای افسردگی مقاوم به درمان تأیید شده است. به عنوان یک اسپری بینی در دفتر پزشکی، کلینیک یا بیمارستان تحویل داده می‌شود و به طور معمول در عرض چند ساعت، معمولاً در عرض چند ساعت، علائم افسردگی را تسکین می‌دهد. افرادی که از اسکتامین استفاده می‌کنند، معمولاً ادامه مصرف یک ضد افسردگی خوراکی را برای حفظ بهبود علائم خود ادامه می‌دهند.

یک گزینه دیگر برای افسردگی مقاوم به درمان این است که یک ضد افسردگی را در کنار نوع مختلفی از داروی دیگر که ممکن است داروی ضد افسردگی را موثرتر کند، مانند داروی ضد روانی یا داروی ضد تشنج مصرف کنید. نیاز به تحقیقات بیشتری برای شناسایی نقش بهتر این داروهای جدید در تمرین معمولی وجود دارد.

اگر شروع به مصرف یک داروی ضد افسردگی می‌کنید، بدون مشورت با یک متخصص ترک ندهید. گاهی اوقات افرادی که داروهای ضد افسردگی مصرف می‌کنند، حس بهتری پیدا می‌کنند و داروها را به تنهایی ترک می‌کنند، و علائم افسردگی به آنها باز می‌گردد. وقتی شما و متخصص تصمیم گرفته‌اید که زمان ترک دارو فرا برسد، معمولاً پس از یک دوره ۹ تا ۱۲ ماهه،پزشک به شما کمک خواهد کرد تا به آرامی و به صورت ایمن دز دارویتان را کاهش دهید. ترک دارو به طور ناگهانی می‌تواند علائم قطعی ایجاد کند.

اگر در نظر دارید که داروی ضد افسردگی مصرف کنید و باردار هستید، قصد باروری دارید یا شیردهی می‌کنید، با یک پزشک در مورد هر گونه ریسک‌های بهداشتی برای شما یا جنین یا کودک در دوران شیردهی صحبت کنید و چگونگی تناقض این ریسک‌ها با مزایای گزینه‌های درمانی موجود را مورد بررسی قرار دهید.

روان‌درمانی‌(جلسات روانشناسی)

چندین نوع روان‌درمانی (همچنین به نام روان‌درمانی حرفه‌ای یا مشاوره) وجلسات و رویکردهای مختلف روانشناسی می‌توانند به افراد مبتلا به افسردگی کمک کنند تا به آنها روش‌های جدیدی برای تفکر و رفتار یاد بدهند و نحوه تغییر عاداتی که به افسردگی کمک می‌کنند، آموزش دهند. رویکردهای مبتنی بر شواهد برای درمان افسردگی شامل درمان شناختی-رفتاری (CBT) و درمان میان‌افرادی (IPT) می‌شوند. بیشتر در مورد روان‌درمانی بیشتر بدانید.

رشد تله‌سلامت برای خدمات بهداشت روانی، که یک جایگزین برای درمان حضوری ارائه می‌دهد، در برخی موارد دسترسی افراد به مراقبه را آسان‌تر و راحت‌تر کرده است. برای افرادی که در گذشته ممکن است تردید داشته باشند که به دنبال مراقبه روانی بگردند، خدمات تله‌سلامت روانی ممکن است یک گام آسان‌تر از خدمات روانی سنتی باشد.

درمان‌های تحریک مغزی

اگر دارو یا روان‌درمانی به کاهش علائم افسردگی کمک نکند، ممکن است گزینه‌ای برای بررسی درمان با تحریک مغز باشد. در حال حاضر چندین نوع درمان با تحریک مغز وجود دارد، برخی از آنها توسط اداره غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان افسردگی تأیید شده‌اند. درمان‌های دیگر با تحریک مغز تجربی هستند و هنوز برای درمان اختلالات روانی مانند افسردگی مورد بررسی قرار می‌گیرند.

اگرچه درمان‌های با تحریک مغز کمتر از دارو و روان‌درمانی استفاده می‌شوند، اما می‌توانند نقش مهمی در درمان اختلالات روانی در افرادی که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند، ایفا کنند. این درمان‌ها معمولاً برای اکثر اختلالات روانی پس از امتحان دارو و روان‌درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند و معمولاً همچنان با این درمان‌ها استفاده می‌شوند.

درمان‌های با تحریک مغز با فعال‌سازی یا مهار مغز با الکتریسیته عمل می‌کنند. الکتریسیته مستقیماً از طریق الکترودهای کاشته شده در مغز یا به طور غیرمستقیم از طریق الکترودهای قرار داده شده بر روی پوست سر اعمال می‌شود. الکتریسیته همچنین می‌تواند با اعمال میدان‌های مغناطیسی به سر فراهم شود.

درمان‌های با تحریک مغز با بیشترین شواهد 

درمان تشنجی الکتریکی (ECT)

درمان تکراری مغناطیسی ترانسکرانیال (rTMS)

تحریک عصب واگوس (VNS)

درمان تشنجی مغناطیسی (MST)

تحریک عمیق مغز (DBS)

ECT و rTMS بیشترین درمان‌های با تحریک مغز استفاده شده، با ECT که تاریخچه طولانی‌تری از استفاده دارد. درمان‌های دیگر جدیدتر هستند و در برخی موارد هنوز به عنوان تجربی محسوب می‌شوند. درمان‌های با تحریک مغز دیگر همچنین ممکن است وعده‌ای برای درمان اختلالات روانی خاص داشته باشند.

ECT، rTMS و VNS اجازه از FDA برای درمان افسردگی شدید و مقاوم به درمان را دارند. آنها می‌توانند برای افرادی موثر باشند که با درمان‌های دیگر بهبود نیافته‌اند یا در موارد شدیدی که نیاز به پاسخ سریع وجود دارد، مانند زمانی که یک نفر کاتاتونیک یا خودکشی‌گر  است.

در حالی که ECT با استفاده از الکتریسیته برای ایجاد تشنج‌ها عمل می‌کند، در rTMS از یک مغناطیس برای فعال‌سازی مغز استفاده می‌شود. برخلاف ECT که تحریک به صورت عمومی‌تر است، در rTMS تحریک به یک محل خاص از مغز هدف می‌شود. هر دو روش بدون تجربه و بدون نیاز به عمل جراحی برای انجام هستند. در مقابل، VNS معمولاً یک روش جراحی است که شامل کاشت یک دستگاه زیر پوست برای فعال‌سازی عصب واگوس می‌شود.

انواع دیگری از درمان‌های با تحریک مغز برای درمان افسردگی و اختلالات روانی دیگر نیز در حال بررسی هستند. در مورد این درمان‌های با تحریک مغز بیشتر بیاموزید. با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی صحبت کرده و مطمئن شوید که مزایا و مخاطرات احتمالی را قبل از انجام درمان با تحریک مغز درک کرده‌اید.

درمان‌های جایگزین

اداره غذا و داروی ایالات متحده (FDA) هیچ محصول طبیعی برای درمان افسردگی تأیید نکرده است. با این حال، تحقیقات در حال ادامه دارد و برخی از افراد از محصولات طبیعی از جمله ویتامین D و مکمل گیاهی برای درمان افسردگی استفاده می‌کنند. با این حال، این محصولات با خطراتی همراه هستند. به عنوان مثال، مکمل‌های غذایی و محصولات طبیعی ممکن است کارآیی برخی داروها را محدود کنند یا با آنها به صورت خطرناک یا حتی تا مرز تهدیدی برای جان با آنها تعامل کنند.

به هیچ وجه ویتامین یا مکمل‌های غذایی و محصولات طبیعی دیگر را بدون مشورت با یک متخصص استفاده نکنید. برای ارزیابی ایمنی و کارآیی این محصولات و محصولات طبیعی دیگر، باید مطالعات دقیقی انجام شود.

درمان روزانه با نور خورشید یک انتخاب معمول برای افرادی با اختلال افسردگی فصلی است. دستگاه‌های درمان نوری نسبت به روشنایی معمول در داخل منزل بسیار روشن‌تر هستند و به عنوان ایمن مورد نظر هستند، به جز برای افرادی که به برخی از بیماری‌های چشمی خاصی دچار هستند یا داروهایی مصرف می‌کنند که حساسیت به نور خورشید را افزایش می‌دهند. مانند تمام مداخلات برای افسردگی، توصیه می‌شود توسط یک ارائه‌دهنده بهداشتی ارزیابی، درمان و پیگیری صورت گیرد. تحقیقات در مورد نقش پتانسیل درمان با نور در افسردگی غیر فصلی نیز در حال انجام است.

چگونه می‌توان به افسردگی کمک کرد؟

اگر فکر می‌کنید ممکن است افسردگی داشته باشید، ابتدا با تعیین وقت با یک متخصص مشورت کنید. این ممکن است پزشک عمومی شما، یک روانپزشک، روان‌شناس یا کارشناس اجتماعی باشد که در تشخیص و درمان اختلالات روانی تخصص دارد. برای اطلاعات بیشتر در مورد آماده‌سازی برای و بدست آوردن حداکثر بهره از ویزیت و اطلاعات در مورد درخواست کمک، توصیه‌ها را پیگیری کنید.

با ورود به درمان، شما باید به تدریج احساس بهتری کنید. در طی درمان افسردگی، می‌توانید کارهای دیگری نیز انجام دهید که ممکن است به شما یا عزیزانتان در طی درمان افسردگی کمک کند:

تلاش کنید فعالیت بدنی داشته باشید. حتی 30 دقیقه در روز پیاده‌روی می‌تواند خلق و خو کند.

تلاش کنید به تنظیم زمان خواب و بیداری منظم داشته باشید.

وعده‌های غذایی منظم و سالم مصرف کنید.

کارهای بزرگ را به کارهای کوچک تقسیم کنید؛ هر چیزی را که می‌توانید در آن لحظه انجام دهید انجام دهید. تصمیم بگیرید چه کاری انجام داده شود و چه کاری می‌تواند منتظر بماند.

تلاش کنید ارتباط برقرار کنید. با افرادی که به آنها اعتماد دارید در مورد حالت خود صحبت کنید.

تا زمانی که بهتر نمی‌شوید تصمیمات مهمی مثل ازدواج یا طلاق یا تغییر شغل را به تعویق بیاندازید. تصمیمات را با افرادی که به خوبی شما را می‌شناسند مطالبه کنید.

از مصرف الکل، نیکوتین یا مواد مخدر و داروهایی که برای شما تجویز نشده‌اند، خودداری کنید.

چگونه می‌توانم یک آزمایش بالینی برای افسردگی پیدا کنم؟

آزمایشات بالینی مطالعات تحقیقاتی هستند که به دنبال راه‌های جدید برای جلوگیری، تشخیص یا درمان بیماری‌ها و شرایط مختلف، از جمله افسردگی، می‌گردند. هدف یک آزمایش بالینی تعیین این است که آیا یک تست یا درمان جدید کار می‌کند و آیا ایمن است یا خیر. اگرچه افراد ممکن است از شرکت در یک آزمایش بالینی بهره‌مند شوند، اما باید بدانند که هدف اصلی این است که دانش علمی جدیدی را کسب کند تا دیگران در آینده بهتر کمک شوند.

محققان در سراسر کشور بسیاری از مطالعات را با بیماران مبتلا به افسردگی و افراد سالم انجام می‌دهند. ما امروزه گزینه‌های درمانی بهتری داریم به خاطر اینکه مطالعات بالینی چه چیزهایی را کشف کرده‌اند. با یک متخصص در مورد آزمایشات بالینی، مزایا و مخاطرات آن‌ها، و اینکه آیا یک آزمایش برای شما مناسب است گفتگو کنید.