هر آنچه از کم شنوایی گوش باید بدانید

مجله مهرا:: شنوایی یک حس بسیار مهم برای درک محیط اطراف و برقرار کردن ارتباط با اطرافیان و اجتماع است. کم شنوایی گوش دارای انواع مختلف با علل متفاوت است. یکی از رایج ترین کم شنوایی ها پیر گوشی است. گوش دادن که به تدریج با پیری و افزایش همراه می‌شود، که به عنوان پیر گوشی شناخته می‌شود، رایج است. بیش از نیمی از افراد بالای ۷۵ سال دارای کم شنوایی مرتبط با سن هستند.

کم شنوایی گوش می‌تواند زندگی را کمتر لذت بخش کند. بزرگسالان مسن دارای کم شنوایی اغلب اعلام می‌کنند که افسرده هستند. زیرا کم شنوایی می‌تواند باعث سختی در گفتگو با دیگران شود، برخی از افراد با کم شنوایی احساس قطعی از دیگران می‌کنند. همچنین کم شنوایی به از دست رفتن مهارت‌های تفکر، که به عنوان اختلال شناختی شناخته می‌شود، و حفظ تعادل مرتبط است.

دانستن نوع و علت و میزان کم شنوایی و آگاهی از علائم آن موضوع امروز ماست.

انواع کم شنوایی گوش

سه نوع کم شنوایی وجود دارد:

دانستن نوع کم شنوایی گوش و علل ایجاد آن اولین و مهم ترین قدم برای درمان کم شنوایی است.

افزایش سن و قرار گرفتن در معرض صداهای بلند هر دو می‌توانند از رایجترین علت کم شنوایی باشند. عوامل دیگری مانند تجمع زیاد موم یا جرم گوش، ممکن است عملکرد گوش را برای مدتی کاهش دهند.

عموماً نمی‌توانید بیشتر انواع کم شنوایی خود را درمان کنید. اما راه‌هایی برای بهبود آن وجود دارد. از جمله مهمترین درمان و بهبود کم شنوایی استفاده از سمعک است.

علائم کم شنوایی گوش

گوش از سه بخش اصلی تشکیل شده است: گوش بیرونی، گوش میانی و گوش داخلی. هر بخش از ساختارهایی تشکیل شده است که نقش‌های مختلفی در فرایند تبدیل موج‌های صوتی به سیگنال‌هایی که به مغز می‌روند، ایفا می‌کنند.

علائم کم شنوایی ممکن است شامل:

اگر شما دچار از دست دادن ناگهانی شنوایی، به ویژه در یک گوش، شدیداً پیشنهاد می‌شود که به پزشک یا متخصص شنوایی مراجعه کنید.

اگر کم شنوایی باعث مشکل شده است، با متخصص شنوایی خود صحبت کنید. کم شنوایی مرتبط با سن به تدریج رخ می‌دهد. بنابراین ممکن است در ابتدا آن را تشخیص ندهید.

گوش و نحوه شنیدن را بشناسید

بهتر است برای درک علت کم شنوایی، فرآیند شنوایی را درک کنید.

گوش دارای سه بخش اصلی است: گوش خارجی یا بیرونی، گوش میانی و گوش داخلی. موج‌های صوتی از طریق گوش خارجی عبور کرده و غشا‌ یا پرده گوش به لرزش در می‌آید. پرده گوش و سه استخوان کوچک گوش میانی، لرزش‌ها را بزرگتر می‌کنند در حالی که به سمت گوش داخلی حرکت می‌کنند. در آنجا، لرزش‌ها از طریق مایع در قسمتی از گوش داخلی که به صورت یک حلزون شکل است (کوکله) عبور می‌کنند.

هزاران مویی به سلول‌های عصبی در کوکله متصل هستند که به تبدیل لرزش‌های صوتی به سیگنال‌های الکتریکی کمک می‌کنند. سیگنال‌های الکتریکی به مغز منتقل می‌شوند. مغز این سیگنال‌ها را به صدا تبدیل می‌کند.

نحوه ایجاد و علل کم شنوایی

علل کم شنوایی گوش شامل:

– آسیب به گوش داخلی: افزایش سن و صداهای بلند می‌توانند باعث آسیب به سلول های مویی یا سلول‌های عصبی در کوکله که سیگنال‌های صوتی را به مغز ارسال می‌کنند، شوند. سلول های مویی آسیب‌دیده یا سلول‌های عصبی، سیگنال‌های الکتریکی را به خوبی ارسال نمی‌کنند. این باعث کاهش شنوایی می‌شود.

– وزوز گوش: ممکن است سخت باشد کلمات را در مقابل صداهای پس‌زمینه تشخیص دهید.

– تجمع موم یا جرم گوش: در طول زمان، موم گوش می‌تواند کانال گوش را مسدود کند و اجازه عبور موج‌های صوتی را ندهد. حذف موم گوش می‌تواند بهبود شنوایی را فراهم کند.

– عفونت گوش یا سخت و سفت شدن استخوان یا تومورها: در گوش خارجی یا بیرونی یا گوش میانی، هر یک از این‌ها می‌تواند منجر به کم شنوایی گوش شود.

– پارگی پرده گوش: که به نام پرفوراسیون غشا گوش هم معروف است. صداهای بلند، تغییرات ناگهانی در فشار، خراشیدن غشای گوش با یک شیء و عفونت می‌تواند باعث پارگی غشای گوش شود.

– افزایش سن یا پیرگوشی: با افزایش سن ساختارو عملکرد گوش ضعیف شده و دچار آسیب میشود.

بیماری اتوسکلروز: به معنی رشد غیرطبیعی و تدریجی استخوان در گوش میانی است. این رشد مانع عملکرد طبیعی استخوان رکابی (یکی از استخوان‌های گوش میانی) که مسئول انتقال صداست شده و از این طریق سبب کاهش و کم شنوایی مزمن انتقالی (Chronic conductive hearing loss) میشود.

وجود تومور: تومور با توجه به محل قرارگیری میتواند باعث آسیب به ساختار گوش یا اعصاب شنوایی شود.

عوامل آسیب به سلول های مویی گوش

عواملی که باعث آسیب یا از دست رفتن یا آسیب سلول های مویی و سلول‌های عصبی در گوش داخلی می‌شوند، شامل موارد زیر هستند:

پیری و افزایش سن: گوش داخلی با گذر زمان آسیب میبیند.

صداهای بلند: بودن اطراف صداهای بلند می‌توانند سلول‌های گوش داخلی را آسیب ببینند. آسیب می‌تواند از اطراف صداهای بلند در طول زمان باشد. یا آسیب می‌تواند از قرار گرفتن در برابر صدای بلند ناگهانی مانند شلیک، آمده باشد.

وراثت: ژن‌های شما ممکن است باعث شود که احتمال آسیب گوش از صدا یا از پیری بیشتر شود یا منجر به کم شنوایی گوش از نوع کم شنوایی پیشرونده شود.

سر و صداهای شغلی: شغل‌هایی که صدای بلند مداوم دارند، مانند کشاورزی، ساخت و ساز یا کارخانه‌ها، می‌توانند به آسیب داخل گوش منجر شوند.

صداهای بسیار بلند در زمان بازی: تماس با صداهای منفجره، مانند از تفنگ و موتورهای جت، می‌تواند منجر به از دست دادن شنوایی بلافاصله و دائمی شود. فعالیت‌های دیگر با سطوح صدای بسیار بالا شامل موتورسواری، نجاری یا گوش دادن به موسیقی با صدای بلند نیز وجود دارد.

بعضی داروها: این شامل آنتی‌بیوتیک جنتامایسین، سیلدنافیل (ویاگرا) و برخی داروهای استفاده شده در درمان سرطان است که ممکن است به گوش داخلی آسیب برسانند. مصرف دوزهای بسیار بالای آسپرین، دیگر داروهای ضد درد، داروهای ضد مالاریا یا دیورتیک‌های حلقه‌ای می‌تواند اثرات کوتاه‌مدتی روی شنوایی گوش داشته باشد. این شامل زنگ‌ زدن یا وزوز گوش، همچنین کم شنوایی گوش، است.

بعضی بیماری‌ها: بیماری‌هایی مانند بیماری هایی که تب بالا ایجاد می‌کنند می‌توانند به کوکله آسیب برسانند.

و…

پیشگیری از کم شنوایی: چطور از کم شنوایی گوش جلوگیری کنیم؟

مراقبت از گوش‌ها امری بسیار مهم و اساسی است. دوری از صدای بلند مهم ترین محافظت است. در محیط کار، از قالب گوش یا محافظ گوش پلاستیکی که برخی با گلیسرین پر شده‌اند برای حفاظت از شنوایی استفاده کنید.

تست کردن و ارزیابی شنوایی به صورت دوره ای باعث تشخیص و درمان زود هنگام هر گونه اسیبی میشود. اگر در اطراف و محیط با سر و صدای زیادی کار می‌کنید، به تست شنوایی منظم فکر کنید. اگر بخشی از شنوایی خود را از دست داده‌اید، می‌توانید اقداماتی برای جلوگیری از از دست دادن بیشتر بکنید.

اجتناب از خطرات از سرگرمی و بازی آسیب زا یکی از عوامل مهم در جلوگیری از آسیب های شنوایی است. رانندگی با اسکی برفی یا جت اسکی، شکار، استفاده از ابزارهای برقی و انفجاری

گوش دادن به کنسرت‌های راک ممکن است در طول زمان به شنوایی آسیب برساند. منجر به کم شنوایی گوش شود. استفاده از محافظ گوش یا استراحت از صدا می‌تواند گوش‌های شما را محافظت کند. همچنین کم کردن حجم صدا هنگام گوش دادن به موسیقی نیز کمک می‌کند.